Ωδή στην τρίτη ηλικία(ή ελεγεία ενός μαθήματος ελληνικών)

 Θυμάμαι αμυδρά ότι ξύπνησα σιχτιρίζοντας τον ήλιο που έμπαινε από το παράθυρο του αεροπλάνου, Υπό κανονικάς συνθήκας θα απολάμβανα ίσως το θέαμα των χιονισμένων Άλπεων, αλλά όταν έχεις ξεκλέψει μισή ώρα στη χνουδωτή αγκαλίτσα του Μορφέα ούσα ακόμα υπό την επήρεια παράνομων ουσιών, το να σου κάνουν το όνειρο σμπαράλια είναι αρκετά κακιά φάση. 
      Κάπου εδώ όμως μπαίνει στην ιστορία το γινγκ και το γιανγκ και ο Γιουνγκ και ουδέν κακό αμιγές καλού, καθώς έγινα μάρτυρας του εξής εκπληκτικού μονολόγου. Από φωνή εβδομηνταφεύγα, μπάσσα και με μπόλικο βιμπραντο. Ωστόσο κρατήθηκα και δεν κοίταξα-ακομη.
"Water..nehro, Good evening...kalehspera,check......log..logaraiasmos, hotel...Jesus Keli i can not pronounce this!". Κι εκεί ακριβώς ήταν που λύγισα και προφασιζόμενη το WC στον πωπό του αεροσκάφους, αντίκρισα θαμπωμένη την πενθήμερη των τρίτων -ήντα σχολης θηλέων σε παροξυσμό. Όλες ροδαλές, αφράτες σαν φρεσκοφουρνισμένα τσουρεκάκια, με τισερτς και οι πολύ τοολμηρές λουλουδάτες πουκαμίσες. Πλήρως εξοπλισμένες με οδηγούς προσπέκτους, πανέτοιμες να ζήσουν το δικό τους myth in greece(κάποιο πολύ λαμόγιο ταξιδιωτικό γραφείο κάνει δουλειές με φούντες και πούντες παραπλανώντας ασυστόλως). Αλλά να με συγχωράτε και για να ξεκαθαρίσω. Δεν κράζω.Θαυμάζω. Και αν πέφτει στην κατσαρόλα μια πρέζα σαρκασμού πρόκειται για λίγη ζήλια ινκόγκνιτο. Γιατί ουδεμίας εξαιρουμένης, οι κορασίδες ήταν χαρούμενες. Χαρούμενες???Σου λέω κλασμένες από το εξάιτμεντ. Χαρά ως τα μπούνια 6και40 πρωινή.
         Λοιπόν κι εγώ μια από δαύτες σκοεύω να γίνω. Τζαζογιαγιάκα, γραφικιά πρωταγωνίστρια σε αυτά τα διαμάντια της ελληνικής καθημερινής τιβι, όπως το άκρως οικογενειακόν και τις θανάσιμες πεθερές. Με την μπιρίμπα μου και την ποκίτσα μου και το Μονπαρνές το καζίνο, και τις εκδρομές στα Φάρσαλα με το ΚΑΠΗ και το μπεημπισιτινγκ και τα όλα μου. Ναι κύριε. Αρκεί να μην πέσω στα ξίδια και τα γλυκά και τα τριγλυκερίδια ή <μη χειρότερα!> σε απ'αυτούς τους τζιγκολο. Ή γενικά να μην πέσω, γιατί σύμφωνα με το σοφό ελληνικο λαό ,που στις παροιμίες 10 με τόνο παίρνει, ο γέρος ή από πέσιμο θα πάει ή από χέσιμο. Απ'την άλλη όμως τώρα που βλέπω και τη δεύτερη οψιόν και το πέσιμο καλό είναι.