Preach (πριτς)

     Είμαι μία καταπιεσμένη κλανιά στον κώλο ενός χοντρού μουσάτου χαρλεά με κόκκινη μπαντάνα, που οδηγεί στην Αθηνών-Λαμίας μεθυσμένος και λίγο μαστουρωμένος. Από το Λιανοκλάδι προσπαθώ να ελευθερωθώ στον έξω κόσμο αλλά εις μάτην. Η ενισχυμένη με τζελ σιλικόνης για περρισότερη άνεση, σέλα της Harley δεν αφήνει τον χοντρό να κλάσει ελεύθερα και έτσι έχω εγκλωβιστεί. Εδώ στο παχύ έντερο είναι σκατά. Όχι δεν καταλάβατε, είναι κυριολεκτικά σκατά. Όπου και να γυρίσω το κεφάλι μου, σκάτα. Τι να συζητήσεις μαζί τους; Ούτε με τις άλλες κλανιές, που συνάντησα λίγο πριν  τα πάω καλά. Γενικά αντιπαθώ πολύ τις κλανιές, ντρέπομαι που είμαι και εγώ μια απο αυτές. Υπάρχει η φήμη και είναι δικαιολογημένη, ότι οι κλανιές είναι πολύ δήθεν και ύπουλες. Η λαϊκή ρήση "μαγκιά, κλανιά κι απόστημα" δεν είναι άλλωστε τυχαία. Εγώ ευτυχώς δεν είμαι έτσι. Θα ήθελα να είμαι κώλος και για να ακριβολογήσω θα ήθελα να είμαι ένα παδικό κωλαράκι. Μου αρέσουν πολύ τα μικρά αγοράκια. Τρελαίνομαι! Αυτά τα ροζ, άτριχα κωλαράκια τους είναι μούρλια! Δεν ντρέπομαι να παραδεχτώ ότι αρκετά συχνά πηγαίνω με τον καλό μου φίλο, τον Σωτήρη, στο 3ο δημοτικό της Παιανίας σε ένα συγκεκριμένο παγκάκι, που έχει πανοραμική θέα στο προαύλιο και τα ζαχαρώνουμε. Ειδικά όταν ανοίγει ο καιρός και φοράνε αυτά τα κοντά παντελονάκια, παίρνουμε μία Καθημερινή ο καθένας (μεγάλη εφημερίδα γαρ) και με το ένα χέρι την κρατάμε μπροστά μας, ενώ με το άλλο αυνανιζόμαστε. Τελειώνουμε συνήθως πάνω στα μπούτια της Μανωλιδου ή στην καράφλα του Γιωργάκη.

     Πού τέτοια τύχη όμως τώρα... Είμαι σε αυτήν την χοντροκωλάρα του χαρλεά και βρωμάει απαίσια. Άσε που είναι τόσο τριχωτή που και να βγω θα μείνω η μισή στις γουρουνότριχες του. Μου τα έλεγε ο πατέρας μου να σπουδάσω και να μην βρίσκομαι σε τέτοια σώματα, αλλά τι να καταλάβω εγώ στα 15 και στα 17 μου. Ο πατέρας μου βλέπετε ήταν σπουδαγμένος σε πανεπιστήμιο της Αγγλίας, μορφωμένος. Δουλέυε μόνο σε σώματα υψηλά ιστάμενων ανθρώπων. Θυμάμαι πολλές ιστορίες που μου έλεγε, όταν ζούσε. Ήτανε λέει μία φορά στο πεπτικό σύστημα ενός υποδιευθυντή της ΔΕΗ και καθηγητή στους Ηλεκτρολόγους του ΕΜΠ. Εκεί πουείχε ένα πολύ σημαντικό meeting και είχε πέσει απόλυτη σιωπή και όλοι σκέφτονταν πώς θα αντιμετωπίσουν την αυξημένη ζήτηση σε λιθάνθρακα λόγω της λειτουργίας των κλιματιστικών κατά τους θερινούς μήνες, ο εν λόγω κύριος αμολάει τον πατέρα μου με έναν βρόντο, που οι υπόλοιποι μηχανικοί τραντάχτηκαν από τις καρέκλες τους. Μάταια προσπάθησε ο πατέρας μου να κρατηθεί για να μην ρεζιλευτεί ο αξιότιμος αυτός κύριος, αλλά το μεξικάνικο που είχε φάει πριν το συνέδριο δεν άφησε πολλά περιθώρια αντίστασης στον μπαμπά.

    Ένα άλλο περιστατικό, που μου είχε πει ήταν...ΑΑΑΑΑΑ!!!!! Ο χοντρός στουκαρε με τη μηχανή λίγο πριν τον Αλίαρτο σε μία κολώνα και αναποδογύρισε! Τυχερός είμαι, μπορώ να την κάνω τώρα, σας αφήνω γρήγορα-γρήγορα!

Πριιιιτς