Η πενθήμερη

Είμαι 28 ετών, κι όμως, μόλις γύρισα από την πενθήμερη. Τουλάχιστον, αυτό είναι το όνομα που δώσαμε στην ολιγοήμερη διαμονή/διαμουνί/παρτούζα στο σπίτι της Καιτούλας στα Ανάβρυτα. Μόνο που για μένα ήταν κάτι παραπάνω. Γιατί έκανα την πρώτη μου γνωριμία (με υπονοούμενο αλλά και χωρίς) με το Πρόσωπο.

Το Πρόσωπο... Ένα σώμα... Μια φωνή... Ένα σεξαπίλ... Αλλά καθοριστικότατη υπήρξε η πρώτη του/της ατάκα: "Μήπως τυχαίνει να γνωρίζεις κάθε πότε αυνανίζεται η Αλέκα;"

"Σόρρυ, αλλά δεν τα πάω καλά με την αριστερά."

"Μα ποιος μίλησε για αριστερά;"

"Τι τύπος είσαι;" (Παρένθεση: εσείς σε αυτή την ερώτηση τι θα απαντούσατε; α) τύπος και υπογραμμός, β) πR², ή γ) είμαι cool τύπος, να και η κολόνια μου).

Το βράδυ συνεχίστηκε ανώμαλα. Πολύ ανώμαλα. Πιο ανώμαλα δεν γίνεται. Αλλά για αποφυγή στιγμών αμηχανίας, θα συνεχίσω με το επόμενο πρωί.

ΑΠΑΡΑΊΤΗΤΗ ΕΙΡΩΝΙΚΉ ΠΡΟΣΈΓΓΙΣΗ

Μου έφερε καφέ στο κρεββάτι. Με καλαμάκι. Όχι το λέω, γιατί ο καφές ήταν γαλλικός. δεν μπορούσα να πιστέψω πόσο καλά με γνώριζε μέσα σε λιγότερο από ένα 24ωρο. Συμβαίνει σπάνια, συνέβηκε σε μένα. Τις υπόλοιπες μέρες και νύχτες συζητήσαμε για πολλά πράγματα: το χριστουγεννιάτικο δέντρο του '08 on fire, το κίνημα "ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ" των καθημερινά μαχόμενων βουλευτών/υπουργών/λοιπών πολιτικών της χώρας μας, τη καινούρια δίαιτα του Θοδωρή με βάση το γιαούρτι. Του/της μίλησα για τον τελευταίο μου έρωτα που μου ράγισε την καρδιά λίγο πριν την πρόκριση της ΑΕΚ στον τελικό κυπέλλου, δύο τελείως ανεξάρτητα γεγονότα, με μοναδική σύνδεση την, όχι και τόσο κοντινή, χρονική τους σύμπτωση. Είχαμε τόσο κοινές πεποιθήσεις που σίγουρα ο Θρύλος ήταν μία από αυτές. Αλλά λίγο πριν αναλύσουμε τις γηπεδικές μας προτιμήσεις άρχισε να μου γλύφει -λείπει κείμενο-

Τα μαθηματικά δεν ήταν ποτέ το φόρτε μου, αλλά είναι απλά μαθηματικά αυτό που συνέβει ανάμεσά μας. Το Πρόσωπο είχε αυτό το κάτι. Είχε κινητό που φτιάχνει φραπέ, είχε ακούσει live συναυλία του Αντώνη Σαμαρά -μου έδειξε βιντεάκι στο κινητό/φραπεδιέρα- και το καλύτερο: είχε την απάντηση στην ερώτηση "πόσες είναι οι συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ;" Είχαμε τα ίδια διπλώματα στα γαλλικά. Ήξερε στο πιάνο τα ίδια κομμάτια που ήξερα στην κιθάρα. Χρησιμοποιούσε το καπάκι της τουαλέτα εξίσου αποτελεσματικά με μένα. Και η μάνα του/της δεν μας ενόχλησε καθόλου καθ'όλη την διάρκεια της πενθήμερης. Άσε τις τηγανίτες του/της... Να σου τρέχουν τα σάλια. Και για το καρούμπαλο που του/της έκανα, κουβέντα δεν είπε. Νομίζω μάλιστα πως υπονόησε πως θέλει κι άλλο.

Νομίζω πως ερωτεύτηκα. Δεν έχω ξανανιώσει τόσο πολλά πράγματα τόσο σύντομα για κανέναν ανθρωπο. Και νιώθω πως και το Πρόσωπο έχει παρόμοια συναισθήματα.

Συμφωνήσαμε να συγκατοικήσουμε αμέσως. Είναι δίπλα μου όση ώρα γράφω. Α, τώρα σηκώθηκε. Πάει να κρεμάσει μία αφίσα απέναντι από το κρεββάτι μας. Αποφασίσαμε να διακοσμήσουμε από την αρχή το διαμέρισμά μου. Ωραία φαίνεται η αφίσα. Τι είναι όμως;

ΤΟΝ ΚΑΤΣΟΥΡΑΝΗ ΜΕΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ ΜΩΡΗ ΛΕΡΑ;

ΠΟΙΟΣ/ΠΟΙΑ ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ ΠΟΥ ΘΑ ΕΧΕΙΣ ΚΙ ΑΜΦΙΒΟΛΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΟΦΣΑΪΝΤ, Ε;

O ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΟΦΣΑΪΝΤ!

ΜΟΝΟ Η ΜΑΝΑ ΜΟΥ ΔΕΝ ΤΟΝ ΚΑΛΥΠΤΕ;;;

ΤΗΣ ΔΙΚΙΑΣ ΣΟΥ ΡΕΕΕ!