Τετάρτη 14 Σεπτεμβρίου 2011

ξεκάθαρα οι φίλοι όλη την ώρα.


 ...μιάς και είπαμε για inside jokes...
 
Τι κάνει το ρουθούνι μου πάνω στην αιώρα; Ο καπνός σου είναι στο κουβαδάκι μου πάντως.

-Λέγομαι Thievery.
-Κι εγώ Corporation. Θα μας αφήσετε να μπούμε για τη συναυλία μας;

Είναι που εδώ και λίγες εβδομάδες, το μεγαλύτερο ρίσκο που έχει πάρει, είναι μία αμφιβόλου συμφέροντος μετακίνηση στήλης στην πασιέντζα.
Είναι που δεν έχει αέρα και τα κουνούπια αποθρασύνθηκαν κι αποφάσισαν να καλέσουν κάποια φιέστα στο μπούτι μου.
Είναι που, σπανίως μεν, αλλά ένας Vedder δεν φέρνει την άνοιξη.
(Οι αποτυχημένες της σχέσεις είναι το αγαπημένο της θέμα προς συζήτηση. Αυτές, και το αποτυχημένο προϊόν που υποτίθεται πως απωθεί τα κουνούπια, αλλά το μόνο που καταφέρνει είναι να σε κάνει να κολλάς από πάνω ως κάτω- ή από κάτω ως πάνω αναλόγως πως θα το χρησιμοποιήσεις.
Είναι που ξεπεράσαμε την πραγματική φιλία και πάμε σούμπιτοι για τη μιγαδική. Έπειτα από τον πίδακα όλα αυτά.
Είναι που αν δεν πάρεις τα αφτιά σου φεύγοντας από το πάρτυ (αργά το μεσημέρι της επομένης), μάλλον φταίει το ότι πέρασες καλά.
Και εκείνη την ώρα είναι που, σηκώνοντας το τηλέφωνο, περιμένεις ακούσεις “νιάου” με giant questionmark στο τέλος.
Και αντ' αυτού, ο λίτης σου σταματάει το αγροτικό γιατί έχεις πάνω ένα ποδήλατο.
Και η κοινοποίηση (ή αλλιώς share για τους λάτρεις της εγγλέζικης) αφορά κάποια Λίτσα Γιαγκούση να αποθεώνει κάποιο αεροπλάνο αν θυμάμαι καλά.

Και μίας που λέγαμε για πάρτυ, που έχω βάλει το ροζ πάρτυ? Δεν είναι στο φάκελο με τις υποβρύχιες. Θα είναι με τις γαμπριάτικες και τα σομπρέρο. Αλλά ο κύριος Σταύρος με την Polaroid έχει κάνει τα κουμάντα του και δε σε απογοητεύει ποτέ.
Θα παραγγείλει λέει μία πίτσα ακόμα, έτσι, πασατέμπο να 'χουμε να τσιμπάμε.
Που νομίζει ότι πάει αυτός ο ρίγας; Μαζί με τη ρώγα δίπλα στη χύτρα! Κι ο Κούλης ο ρίας (από το καρχαρίας)να τσουγκράει μαστίχες με το καπέλο του καπετάνιου.
Μία φάντα μπλε στα παιδιά κερασμένη από μας. Το νεροπίστολο και φύγαμε. Μυρτάκι ήσουνα μαζί μας. Ξεκάθαρα.

Μία μπουρμπουλήθρα μπήκε στο μάτι μου (η μπουρμπουλήθρα γράφεται με “η” όπως με διόρθωσε το open office), και ξέρεις γιατί... Διότι “αυτό δεν είναι βράχος είναι ο Θοδωρής”.



0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]

<< Αρχική σελίδα